सत्य बोलेर यहाँ फलिफाप हुन्न।
साँची भनेको हो मेरो त मन रुन्न।।
कसले पत्याउला सहरको कुरो।
लालायित छ गाउँको खबर सुन्न।।
दुख सुख सबैको यस्तै हो साथी।
मरेर बाँच्दा नि कसैको मन छुन्न।।
जति जति मायामा धोका खाई।
सीपालु भई झनै मायाजाल बुन्न।।
कस्तो खेल खेलाउछ खेल्नैपर्छ।
चाहेर पनि नियति सकिदैन चुन्न।।